Wat is een cerebrale parese?

Cerebrale parese (CP) is een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging van de hersenen. Die beschadiging ontstaat voor of tijdens de geboorte of in het eerste levensjaar. Bij mensen met CP functioneert een deel van de hersenen niet of anders. Het kan invloed hebben op de manier waarop mensen bewegen, communiceren, kijken, eten en leren. Bij ongeveer 1 op de 400 baby’s in Belgie en Nederland is er sprake van CP. Daarmee is het de meest voorkomende oorzaak van (motorische) beperkingen bij kinderen.

Niet kunnen lopen of praten, pijn ervaren en leven met een gedragsstoornis zijn maar enkele van de mogelijke gevolgen van een cerebrale parese.

Diagnose

De hersenschade zorgen voor problemen in het bewegen. Niet alleen van armen en benen, maar ook mondmotoriek kan een probleem zijn waardoor spraak kan achterblijven. Daarnaast kan ook de verwerking van informatie trager verlopen. De problemen en de ernst ervan kunnen enorm verschillen tussen kinderen.

Op basis van motorische problemen worden verschillende soorten CP onderscheiden:

• Spastisch, dan voelen de spieren stijf en strak. Ongeveer 85% van de kinderen heeft deze vorm.
• Dyskinetisch, dan bewegen de spieren onwillekeurig. Ongeveer 10% van de kinderen heeft deze vorm.
• Atactisch, dan maakt de persoon schokkerige bewegingen. Ongeveer 5% van de kinderen heeft deze vorm.

CP is geen ziekte, maar een aandoening. Dat wil zeggen dat je er niet van kunt genezen. Dat er mogelijk sprake is van CP kan binnen de eerste twee levensjaren vastgesteld worden. Meestal stelt de kinderneuroloog of neonatoloog de diagnose, soms samen met de kinderrevalidatieartsen.